بانگی از دور مرا می خواند، لیک...

نقش هایی که کشیدم در روز،

شب ز راه آمد و با دود اندود،

طرح هایی که فکندم در شب،

روز پیدا شد و با پنبه زدود.

خواستم خودم برای خودم از حال خودم بگم، ولی یادم اومد جناب سهراب، بهتر حال الانم رو بیان می کنه.

میدونم هر مشکلی هر ایرادی هست از خودمه، اگه الان وضعیتم اینه، حداقل نیمیش اشتباه هایی هست که قبلا ناخواسته انجام دادم، به قول مسعود شصتچی، من اشتباهی بودم!، ملالی نیست، اما از این می ترسم که حال هم ندانسته و حتی دانسته، خطایی کنم که بعدها گریبانم رو بگیره...

+ این حال مختص حال نیست!، حرف دل چندسال اخیره...