تا به حال شده به این فکر کنید که چرا دنیا این همه داره پیشرفت میکنه؟

اصلا این تکنولوژی تا کِی قراره پیشرفت کنه؟

و مهم تر از همه این که مقصد کجاست؟

داریم به چه سمتی میریم؟

 

بیاید یه کم به عقب برگردیم، حتی بیشتر از یه کم!

قرن ها پیش که اینترنتی در کار نبود، مردم داشتن زندگی میکردن،ما هم الان داریم زندگی می کنیم. مردم کار میکردن تا شکمشون رو سیر کنن، کار میکردن تا بیکار نباشن، ما پیچیده ترش کردیم، کار می کنیم تا در وهله ی اول شکم خودمون رو سیر نگه داریم، و در کنار اون پول برای خرید لباس، لوازم خونگی، خودرو، موبایل، لپ تاپ و هزار جور وسیله ی دیگه داشته باشیم!

فقط همه چیز رو پیچیده کردیم!

هزاران شغل مختلف ساختیم، هزاران مدل ابزارهای مختلف. اما آیا این همه ابزار نیاز بود؟ نیاز هست؟ اگر استیو جابزی نبود که کارخونه ی اپل رو تاسیس کنه، نسل بشر منقرض می شد؟ یا الان قحطی زده بودیم؟ 

وقتی که فریزر ساخته نشده بود، یخ نبود و مردم هم هیچ تصوری از یخ نداشتند، در بیست سالگی از عطش می مردند؟

الان با این همه پیشرفت، بیشتر زنده می مونیم؟ اصلا به فرض که بمونیم، با زنده موندنمون چه گلی به سر این دنیا می زنیم؟

 

حالا بیاید بریم به آینده، احتمالا اونجا تهیه ی خوراکی، آسون تر شده، اما آیا الان داریم از گرسنگی می میریم؟ یا اینکه تا سرکوچه رفتن و خرید مواد غذایی ما را دچار مشکلی کرده که قراره در آینده رفع بشه؟

مهندسی که مسئول بخش «افزایش تعداد دوربین گوشی بدون افزایش ابعاد!» هست، اگه قراره اون دنیا ازش بپرسن روی زمین بیشتر وقتت رو چه غلطی می کردی؟ با وجود اینکه به خیال خودش آدم موفقی هم محسوب می شده، چی داره که جواب بده؟

 

اگه قراره این دنیا فانی باشه و در دنیای دیگری بر اساس کردار درست یا غلط قضاوت بشیم، چه فرقی میکنه آخرین تکنولوژی مورد استفاده مون موبایل با سه دوربین بوده باشه یا ارتباط از طریق دود؟!!

 

ممکنه به جایی برسیم که دیگه ادامه ندیم؟ متوجه بشیم که این همه پیشرفت هیچ فایده ای نداشت و در خیلی از موارد باید تجدید نظر کنیم؟

 

این مطلب فعلا حاصل ذهن آشفته ی من در ساعت 4بامداد و بدون هرگونه تفکر و ویرایش هست. احتمالا در آینده منظم تر و دقیق تر خواهد شد.

 

اما فعلا نظر شما چیه؟

میتونید الان ذهن پریشان منو متقاعد کنید که این پیشرفت ها درست بوده؟ ما در جای درستی قرار داریم؟