هیچ وقت به خبرگزاری ها اعتماد نکرده ام و نخواهم کرد، شایعه، دروغ، شایعه، دروغ و غیرحرفه ای بودن و در نهایت بی احترامی به مخاطب، و همه برای جذب مخاطب!

شاید فکر کنید چیزی که میگم در مورد سایت های زرد هست که هیچ واقعیتی در فضای غیرمجازی ندارند و توهمی بیش نیستند، اما درد اینه که خبرگزاری های به ظاهر اصیل مملکت دروغ ها و موهومات رو پخش میکنن، بارها بارها و بارها خود شاهد این ماجرا بودم. خبرهایی که بی هیچ سند و مدرکی پخش شده اند. فقط برای جذب مخاطب، خبر کوچک را بزرگ می کنند و تغییر می دهند و می سازند و به خورد مخاطب بیچاره می دهند.

این بار یک خبر از سر جهالت یک مترجم پخش شد و دست به دست چرخید، البته اصل خبر اهمیت چندانی نداره، اما تغییر کوچکی که در اصل ایجاد شده، برای بزرگ جلوه کردن توانمندی های غرب و باز توسری خوردن از عقب افتادگی ملت ما بود و مهم و البته شاید هم به عمد.

من نمیدونم چرا حتی در زمینه ی نوشتن هم وابستگی داریم، یکی می نویسد و بقیه کپی.

 یادم میاد وقتی کلاس چندم دبستان بودم، بغل دستیم همیشه از روی دست من می نوشت و هیچ وقت به خودش متکی نبود، این برای من زور بود، یک بار - به عمد و با نقشه ی قبلی- سوال ها رو اشتباه جواب دادم تا ایشون هم اشتباه بنویسه و همین هم شد، اما خودم فراموش کردم که پاک کنم و این بار درستش رو بنویسم!


+ به خبرگزاری نامحترم تذکر دادم که خبر شما اشتباه ترجمه شده، اما حتی نظر بنده رو تایید نکرد، چه برسد به پاسخ دادن و حتی اصلاح یا حذف خبر.